Dr Azis Jata
Në një vendim që përmbysi pritshmëritë e shumta dhe që mund të ketë pasoja të thella për drejtësinë shqiptare dhe integritetin e saj përballë institucioneve ndërkombëtare, gjyqtarja Fjorela Davidhi vendosi të revokojë masën e arrestit shtëpiak për ish-kryeministrin Sali Berisha. Ky vendim i argumentuar ligjërisht dhe i mbështetur në mungesën e provave dhe kushteve për caktimin e masës, është një pikë kthese për drejtësinë shqiptare, e cila prej vitesh është në qendër të kritikave për manipulime politike dhe ndërhyrje të huaja.
Një vendim që përballon Strasburgun
Rasti “Berisha” ka tërhequr vëmendjen ndërkombëtare dhe është cilësuar si një “leading case” nga Gjykata Europiane e të Drejtave të Njeriut (GJEDNJ) në Strasburg. Ky klasifikim i veçantë tregon rëndësinë dhe ndjeshmërinë e tij, duke vendosur drejtësinë shqiptare nën një lupë kritike globale. Vendimi i gjyqtares Davidhi i jep një frymëmarrje institucioneve të reja të drejtësisë, duke shmangur një turpërim të mundshëm për Shqipërinë në Strasburg, ku çdo cenim i procedurave apo të drejtave themelore do të ishte i pafalshëm.
SPAK-u dhe “kali i hipur për së prapthi”
Avokati i Berishës, Genc Gjokutaj, e përshkroi situatën e SPAK-ut si një institucion që “i ka hipur një kali për së prapthi,” duke nënvizuar se hetimet dhe masat ndaj ish-kryeministrit janë të ndërtuara mbi baza të dobëta dhe të papërgjegjshme. Prokuroria kërkoi vazhdimin e arrestit shtëpiak, por gjykata konstatoi qartë se nuk ekzistojnë as kushtet, as kriteret ligjore për këtë masë sigurie.
Ky është një moment reflektimi për SPAK-un, një institucion që ka qenë nën presion për të prodhuar rezultate, shpesh duke injoruar parimet themelore të shtetit të së drejtës.
Desorosifikimi i drejtësisë dhe një emergjencë kombëtare
Rasti “Berisha” ka vënë në qendër të debatit nevojën për një desorosifikim të drejtësisë dhe shoqërisë shqiptare. Për vite me radhë, ndikimet e grupeve të huaja dhe interesave të njëanshme kanë deformuar proceset demokratike dhe drejtësinë, duke e kthyer atë në një mjet presioni politik. Vendimi i gjyqtares Davidhi është një hap drejt çlirimit të drejtësisë nga këto ndikime dhe një përpjekje për të rivendosur pavarësinë e saj.
Desorosifikimi është më shumë sesa një koncept politik; është një emergjencë kombëtare. Vetëm duke pastruar drejtësinë dhe institucionet nga ndikimet e huaja dhe duke respektuar parimet e ligjit, Shqipëria mund të shpresojë të ndërtojë një shtet të së drejtës që mbron interesat kombëtare dhe siguron drejtësi për të gjithë qytetarët.
A është ky fillimi i një epoke të re?
Me këtë vendim, Fjorela Davidhi ka dhënë një shembull se si duhet të veprojnë gjyqtarët që vendosin drejtësinë mbi presionet politike dhe interesat e huaja. Ky akt mund të jetë fillimi i një epoke të re për drejtësinë shqiptare, një epokë ku gjykatat i përkasin vetëm ligjit dhe qytetarëve, jo forcave të padukshme që kërkojnë të manipulojnë të ardhmen e vendit.
Shqipëria ka nevojë për më shumë gjyqtarë me guximin e Davidhit, të cilët vendosin mbi parime dhe integritet. Ky vendim, përtej Berishës si individ, është një fitore për shtetin e së drejtës dhe një mundësi për drejtësinë shqiptare të rimarrë fytyrën e saj përpara qytetarëve dhe botës.
