Naim Noka
Në një kohë kur mijëra punëtorë fasonerie humbasin vendet e punës, të rinjtë largohen nga vendi në masë, dhe korrupsioni është bërë një normë e heshtur në jetën publike, mediat me licencë kombëtare në Shqipëri vazhdojnë t’i thurin elozhe qeverisë. Çdo levizje e kryeministrit zë lajmin e parë dhe pas tij lajmi i dytë ka të bëjë me suksesin në turizëm.
Lajmi mbi raportin e fundit i Bertelsmann Transformation Index (BTI) që kishtë si lajm të parë ” Top Channel”, është një shembull i përsosur i mënyrës se si këto media marrin një narrativë ndërkombëtare dhe e kthejnë në një triumf propagandistik për pushtetin.
Indeksi i Qeverisjes: Realitet apo iluzion?
Sipas raportit të BTI-së për 2024, Shqipëria ka bërë përparime të mëdha në qeverisje dhe renditet ndër vendet me transformimet më të mira politike dhe ekonomike. Nga këndvështrimi i një analize ndërkombëtare, këto shifra duken mbresëlënëse. Por për shqiptarët e zakonshëm, këto të dhëna janë thjesht abstraksione, të shkëputura nga përditshmëria e tyre.
Një renditje e 13-ta në botë për “cilësinë e qeverisjes” është në kontrast të fortë me realitetin e qytetarëve shqiptarë që përballen me papunësi, paga të ulëta dhe një sistem shëndetësor që nuk siguron as shërbimet bazë. Mijëra punonjës fasonerie janë larguar nga puna muajt e fundit, duke mbetur të braktisur në një treg pune të paorganizuar dhe të paqëndrueshëm.
Medializimi i progresit: Propaganda e artit të mbijetesës politike
Mediat kombëtare, në vend që të reflektojnë mbi këto kontradikta, zgjedhin të amplifikojnë retorikën qeveritare për suksesin e arritur. Në ekranet e tyre, raportet ndërkombëtare bëhen lavdërime pa rezerva, ndërsa problemet reale të shqiptarëve mbeten të censuruara ose të margjinalizuara.
E vërteta është se një media që ka licencë kombëtare ka përgjegjësi më të madhe: të informojë me integritet, të sfidojë narrativën e pushtetit, dhe të japë zë atyre që nuk kanë mundësi të flasin. Në vend të kësaj, këto media shpesh shndërrohen në mjetet më të fuqishme të propagandës qeveritare, duke maskuar realitetin me statistika të shkëputura dhe raportime të manipuluara.
Ikja masive dhe korrupsioni: Dështimet që nuk mund të mbulohen me propagandë
Ndërsa raportet flasin për përmirësime në “efikasitetin e burimeve” dhe “luftën kundër korrupsionit”, shqiptarët dëshmojnë të kundërtën. Skandale të njëpasnjëshme korrupsioni dhe ndjekje penale selektive nga institucionet si SPAK tregojnë se lufta kundër korrupsionit është përdorur më shumë si një armë politike sesa si një përpjekje për drejtësi.
Ndërkohë, të rinjtë e Shqipërisë po largohen në një eksod që duket i pandalshëm. Për ta, vendi që përshkruhet në raportet ndërkombëtare nuk ka asnjë ngjashmëri me realitetin e tyre. Ata ikin jo për shkak të mungesës së patriotizmit, por për shkak të mungesës së perspektivës.
Në një sistem ku mediat e licencuara zgjedhin të përforcojnë propagandën në vend që të pasqyrojnë realitetin, ato bëhen bashkëfajtore në thellimin e krizës kombëtare. Në vend që të denoncojnë shkurtime masive të vendeve të punës, të sfidojnë politikat e papërgjegjshme dhe të ekspozojnë dështimet e qeverisjes, ato zgjedhin të heshtin ose të shpërndajnë informacione të paverifikuara dhe të njëanshme.
Raporti i BTI-së mund të tregojë një realitet statistikor, por për të qenë një demokraci funksionale dhe një vend me qeverisje të mirë, duhet shumë më tepër se një rritje në renditje. Duhet një media e lirë, qytetarë të fuqizuar dhe institucione të pavarura. Për sa kohë që këto mungojnë, Shqipëria do të mbetet një shembull i disbalancës midis narrativës dhe realitetit.
