Pas debatit mes Kiarës dhe Efit, Luizi ndërhyri duke i thënë Efit mos ta vazhdojë më këtë bisedë.
Luiz: Të sugjeroj mos ta zgjasësh këtë bisedë më Kiarën!
Efi: Meqë ne të dyja e dimë më mirë, do e flasim.
Luiz: Po thotë Kiara pjesën e saj, ti tënden. Më beso nuk do përfundojë si mendon ti.
Nuk ta sugjerojë. Për të mirë të të dyjave ju, nuk ju leverdis ta zgjasni.
Kiara: Nuk e kuptoj as pse u hap.
Luiz: Efi, të dua fort prapë, por kur të dal jashtë dhe është ashtu si thua ti të kërkojë falje.
Efi: Po shoh reagimin tënd, prandaj u hap kjo temë. Më vjen keq që nuk më njohe kurrë.
Një debat me tone të larta kanë ndodhur mes Kiarës dhe Efit. Duket se hatërmbetja e Kiarës kundrejt Efit nuk ka përfunduar ende.
Kiara: Ke qënë me mua shoqe. Prej meje je afruar me Luizin.
Efi: Vërtetë e ke?
Kiara:Po.
Efi: Seriozisht?Tani po e marr vesh unë këtë. Unë jam afruar me Luizin që prej gënjeshtrës që bëri. Në momentin që më thua e pashë situatën dhe nuk ka asgjë , i bië që këtu ka gënjeshtër. Ti përballë meje po gënjen sy më sy. Shumë e shëmtuar kjo që po thua.
Kiara: Shumë e shëmtuar kjo që po bën tipër vëmendje. Ti kë folur pë mua jashtë, ndërkohë që unë thoja dua të pi kafe me Efin.
Efi: Unë e kuptoj Luizin, nuk kuptoj Kiarën. E kam pyetur je dakord me situatën e ndodhur, më tha dakord.
Kiara : Prisja një telefonatë nga Efi. Nuk i hedh poshtë kollaj njerëzit, por ti më ke vrarë. Njerëzit që më duan më vrasin më shumë. Nuk ke hedhur nj foto me mua.
Efi: Pavarësisht sa shoqe e kam Kiarën, mendimin do e jap.
