Albert Mero
Pas një periudhe të gjatë krizash, përçarjesh dhe zhgënjimesh, Partia Demokratike më në fund ka prodhuar një moment shprese. Procesi i primareve, i mbyllur me sukses, ka sjellë në skenë emra të rinj dhe dinjitozë, nga Jugu në Veri dhe në kryeqytet, duke dhënë sinjale se PD-ja është gati të rilindë si një forcë politike serioze dhe konkurruese.
Kjo është hera e parë që Partia Demokratike ndërmerr një eksperiment kaq të guximshëm në nivel kombëtar, duke vendosur në duart e anëtarësisë fuqinë për të zgjedhur kandidatët. Dhe rezultati flet vetë: në vend të emrave të vjetër dhe të konsumuar, të dalë nga pazaret dhe kompromiset, sot kemi një ekip të freskët që mishëron frymën e ndryshimit dhe që mund të bëjë diferencën në zgjedhjet e ardhshme.
Për shumë vite, politika shqiptare ka qenë peng e të njëjtave fytyra dhe skema të vjetra. Edhe kur një figurë e re dilte në skenë, shpesh ajo ishte një derivat i sistemit ekzistues, një lojtar i ri në një lojë të vjetër. Por primaret e fundit të PD-së e kanë thyer këtë rregull. Fituesit nuk janë produkt i marrëveshjeve të fshehta, por i vullnetit të demokratëve të thjeshtë, që më në fund kanë pasur një zë real në përzgjedhjen e kandidatëve që do t’i përfaqësojnë.
Ky proces është një shuplakë e fortë për ata që besonin se opozita shqiptare ishte e dënuar të mbetej peng e interesave personale dhe përçarjeve të brendshme. Për herë të parë pas një kohe të gjatë, shohim që PD-ja nuk është më një parti e fraksioneve dhe konflikteve të pashpresa, por një forcë që ka prodhuar një ekip të besueshëm, që mund të sfidojë seriozisht pushtetin.
Pavarësisht suksesit të primareve, PD-ja nuk mund ta quajë misionin e saj të përmbushur. Sfida më e madhe tani është të kapitalizojë këtë moment, të krijojë një strategji të qartë elektorale dhe të mobilizojë mbështetësit për betejën e vërtetë: zgjedhjet e ardhshme.
Emrat e rinj që dolën fitues përfaqësojnë një frymë të re, por ata nuk mund ta përballojnë këtë betejë të vetëm. Ata kanë nevojë për mbështetje, për një parti të organizuar dhe për një mesazh të qartë politik që mund të bindë qytetarët se PD-ja është gati të qeverisë. Për këtë arsye, është jetike që lidershipi i partisë të bashkojë energjinë e re me përvojën, duke krijuar një sinergji që do t’i japë demokratëve një shans real për të dalë fitimtarë në garën elektorale.
Nëse ky proces është vërtet një fillim i ri për Partinë Demokratike, atëherë ai duhet të shoqërohet me një ndryshim të thellë në mënyrën sesi opozita bën politikë. Emrat e rinj nuk do të mjaftojnë nëse PD-ja nuk ofron një vizion të qartë për vendin dhe një alternativë të prekshme ndaj qeverisjes aktuale.
Partia Socialiste, me të gjitha problemet e saj, mbetet një makineri elektorale e fuqishme, me një strukturë të konsoliduar dhe një kapacitet të lartë për të manovruar fushatat. Përballë kësaj, PD-ja duhet të tregojë jo vetëm energjinë e kandidatëve të rinj, por edhe një aftësi të re për të komunikuar me qytetarët dhe për të ndërtuar besim.
A është ky fundi i krizës?
Nëse Partia Demokratike arrin të ruajë frymën e këtyre primareve dhe ta përkthejë atë në një strategji fituese, atëherë mund të themi se kemi hyrë në një kapitull të ri për opozitën shqiptare. Por nëse ky proces mbetet thjesht një ndryshim emrash pa një vizion të qartë politik dhe pa një organizim të fortë, atëherë rrezikon të mbetet një tjetër eksperiment i dështuar.
Primaret e prodhuan shansin më të madh që PD-ja ka pasur në vite. Pyetja që mbetet tani është: A do ta dijë ajo ta shfrytëzojë këtë shans?
