Drejtësia hesht për miqtë

Landi Çela

Nga analiza e deklaratave të pasurisë së zyrtarëve të lartë të qeverisë shqiptare, një model i qartë del në pah: një rrugëtim marramendës nga modestia financiare drejt pasurive të paimagjinueshme.
Por pyetja që ngrihet është e thjeshtë: A do të veprojë SPAK-u kundër miqve të pushtetit, apo mbetet një instrument politik i përdorur për spektakël mediatik?

Rasti i Ervin Hoxhës, një emër i njohur për ngritjen e tij në pozitat e larta, është shembullor. Nga një pagë modeste si punonjës policie në vitin 2005, ai ka arritur të ndërtojë një portofol të pasurive të dyshimta deri në vitin 2019, duke qarkulluar rreth 173 mijë euro. Pasuria e tij dhe bashkëshortes së tij, përfshirë edhe çështjen e një Audi Q3 me doganë më të shtrenjtë se makina vetë, tregon për mungesë totale transparence dhe kontrolli. Pas vitit 2020, deklaratat e tij zhduken nga Open Data Albania. Pse?

Rasti i Pirro Vëngut është edhe më flagrant. Nga një apartament modest në Greqi në vitin 2013 deri tek një seri pasurish të paluajtshme të pashpjeguara pas vitit 2020, ai i ngjan një shembulli klasik të politikanit që përfiton nga pozita për të akumuluar pasuri. Megjithatë, të dhënat për pasurinë e tij mungojnë pas emërimit në poste të larta.

Igli Hasani, një tjetër emër i “shkëlqimit” në kabinet, ka parë pasurinë e tij të katërfishohet brenda dhjetë vitesh. Si mund të justifikojë një ish-ambasador dhe zyrtar publik një rritje të tillë të shpejtë dhe të pabesueshme?

Rritja e pasurisë së ministreve të tjera si Mirela Kumbaro dhe Anila Denaj, që kanë qarkulluar miliona euro ndër vite, tregon për një sistem ku ligji për deklarimin e pasurisë ose injorohet, ose manipulohet për të fshehur burime të dyshimta.

Në një vend ku qytetarët përballen me varfëri dhe mungesë shërbimesh bazë, këto raste janë më shumë se ironike – janë fyerje. Nëse SPAK-u nuk i heton këto pasuri të dyshimta, atëherë bëhet bashkëfajtor në një sistem të kapur nga klientelizmi dhe korrupsioni.

Është koha për të pyetur: Kush do të mbajë përgjegjësi për pasuritë e dyshimta të zyrtarëve të lartë? SPAK-u ka zgjedhur të jetë selektiv në hetime, duke u përqendruar te “kundërshtarët” e qeverisë dhe duke injoruar abuzimet e miqve të saj. Ky është një turp kombëtar, që minon çdo përpjekje për drejtësi dhe transparencë.

Drejtësia duhet të jetë e barabartë për të gjithë, ose nuk është aspak drejtësi.