Klodian Tomorri
Imagjino pak këtë skenë.
Shkon prokurori i SPAK-ut në zyrat e AKSHI-t për të hetuar vjedhjen e të dhënave shtetërore – ato që vodhën patronazhistët dhe më pas iranianët.
— Përshëndetje. Jam prokurori Filan nga SPAK.
- Sa para ka paguar AKSHI për sigurinë kibernetike të shtetit dhe kush janë përfituesit?
- Pse ra sistemi, kur janë derdhur miliona euro për mbrojtjen e tij?
Mbaron pyetjet dhe i drejtohet drejtoreshës së AKSHI-t:
— Shtetit dhe qytetarëve u është shkaktuar një dëm i madh nga vjedhja e të dhënave. Ne kemi dyshime të arsyeshme se është abuzuar me tenderat për sigurinë kibernetike. Për këtë arsye, ju komunikojmë zyrtarisht akuzën dhe nga sot jeni e pandehur.
Por Linda kthehet:
— Prit njëherë, zoti prokuror…
- Sa para ka paguar SPAK për sigurinë kibernetike të sistemit të tij dhe kush janë përfituesit?
- Pse ra sistemi, kur janë paguar kaq shumë para për mbrojtjen e tij?
Mbaron dhe Linda pyetjet dhe i thotë prokurorit:
— Zoti prokuror, vjedhja e sekreteve hetimore është një krim shumë më i madh se vjedhja e listës së pagave. Në emër të popullit, jeni i arrestuar, pasi ka dyshime të arsyeshme për abuzim me tenderat për sigurinë e sistemeve kompjuterike.
Pastaj fillon sherri për prangat. Se ka vetëm një palë.
Kush do t’ia vërë kujt? Prokurori drejtoreshës së AKSHI-t, apo drejtoresha prokurorit të SPAK-ut?
Një meme e madhe.
Gjithë shteti, një meme e madhe.
Habitem si na marrin seriozisht këta të huajt. Shtet më qesharak nuk gjen dot as në Afrikë.
Cirk, ore, cirk i madh.
