Jehona e të shtënave me armë zjarri dhe shpërthimet e granatës sollën shkëmbime të akuzave mes zyrtarëve rusë dhe ukrainas.
Ata fajësuan njëri-tjetrin për masakrën në një sallë koncertesh në Moskë që la më shumë se 130 të vdekur.
Në një përpjekje për të formuar një narrativë pas sulmit, të dyja palët ishin këmbëngulëse për të vendosur qëndrimin e tyre si dominues.
Ish-presidenti rus, Dmitry Medvedev, shkoi në kanalin e tij Telegram duke paralajmëruar “se do të kishte një ferr për të paguar nëse Ukraina do të kishte një dorë në sulm”.
“Nëse vërtetohet se këta janë terroristë të regjimit të Kievit, të gjithë ata duhet të gjenden dhe të shkatërrohen pa mëshirë si terroristë”, ka shkruar Medvedev.
Kievi u përgjigj me akuza kundër Moskës dhe presidentit rus, Vladimir Putin.
Agjencia e inteligjencës ushtarake e Ukrainës HUR akuzoi “shërbimet speciale të Putinit” se po shtuan të shtënat e së premtes ndaj pjesëmarrësve të koncertit.
Jehona e sulmeve të mëparshme
Kjo ishte një referencë e maskuar e hollë për një seri shpërthimesh në vitin 1999 në katër blloqe apartamentesh në qytetet ruse të Buynaksk, Moskë dhe Volgodonsk, të cilat vranë më shumë se 300 njerëz dhe plagosën një mijë të tjerë.
Shpërthimet shkaktuan Luftën e Dytë të Çeçenisë, e cila rriti popullaritetin e kryeministrit të atëhershëm, Vladimir Putin, duke e ndihmuar atë të zgjidhej nga Boris Jelcin për ta pasuar atë si president i Rusisë.
Për vite të tëra, pyetje serioze kanë mbetur nëse bombardimet ishin të ashtuquajturat operacione me flamur të rremë të kryera nga vetë shërbimet e sigurisë ruse për të justifikuar luftën çeçene.
Por shkëmbimi i akuzave pas sulmit nga Moska dhe Kievi u ndërprenë nga grupi terrorist i Shtetit Islamik, i cili mori përgjegjësinë për masakrën.
Në të vërtetë, sulmi në Moskë të kujton sulmin e Shtetit Islamik në vitin 2015 në teatrin Bataclan në Paris, një zbavitje vrasëse që la 90 të vdekur.
Tërbimi i të shtënave të së premtes kishte gjithashtu ngjashmëri me rrethimin e teatrit Nord Ost të vitit 2002, kur një grup burrash dhe grash çeçenë pushtuan një teatër të mbushur plot në Moskën lindore dhe kërkuan fundin e Luftës së Dytë Çeçene.
Një shpëtim nga forcat speciale ruse, duke përdorur një gaz vdekjeprurës të fjetur, la më shumë pengje të vdekur sesa u vranë nga personat e armatosur islamikë.
Shumë anëtarë të grupit separatist islamik çeçen që qëndron pas sulmit teatror do të vazhdonin më vonë dhe do të regjistroheshin me grupin terrorist të Shtetit Islamik, i njohur gjithashtu si ISIS, në Siri.
Çeçenët filluan të mbërrinin në Siri duke filluar nga viti 2011.
Ata përbënin kontigjentin e dytë më të madh të luftëtarëve të huaj të Shtetit Islamik dhe numri i tyre ishte gjithashtu në mënyrë disproporcionale i lartë në fraksionin e Al Kaedës në Siri.
Shërbimet ruse të sigurisë vlerësuan se 1,700 deri në 3,000 çeçenë, të cilëve iu bashkuan militantë të tjerë nga Kaukazi i Veriut, shkuan në Siri për të luftuar.
Rebelët e moderuar të Sirisë dyshonin gjithmonë se agjencitë ruse të inteligjencës ishin të lumtur t’i inkurajonin ata të shkonin, duke ua lehtësuar arritjen atje duke u dhënë pasaporta, si për t’i hequr qafe ata dhe për të përçarë grupet rebele që luftojnë me aleatin e Rusisë, presidentin sirian Bashar al-Asad.
Spekulimet
Rebelët argumentuan se Damasku dhe Moska luajtën një lojë komplekse të dyfishtë, duke përdorur xhihadistët për të vepruar si kolonë të pestë, duke planifikuar që ata të sabotonin efektivisht revolucionin kundër Asadit dhe ta ngjyrosnin atë si ekstremist.
Në maj të vitit 2015, lehtësia me të cilën Shteti Islamik ishte në gjendje të pushtonte qytetin antik të Palmirës bëri që disa vëzhgues ushtarakë të spekulonin se Assad dhe Rusia e braktisën qëllimisht vendin – me rrënojat e tij unike dhe artefaktet dhe thesaret e pazëvendësueshme të lashta – për të fituar simpatinë perëndimore.
Pavarësisht pretendimit të Shtetit Islamik për përgjegjësinë për masakrën e së premtes në Moskë, Kremlini ka të ngjarë të shfrytëzojë vrasjet e sallës së koncerteve për qëllime propagandistike.
Qeveria e Putinit ka të ngjarë të vazhdojë të sugjerojë se Ukraina ishte disi e përfshirë, edhe pse sulmi ishte “një akt terrorizmi, pikë e plotë”, argumentoi Sam Greene, një analist në Qendrën e Analizës së Politikave Evropiane, në një postim në X.
“Duke dështuar në parandalimin e tij, Kremlini ka të ngjarë të kërkojë një mënyrë për ta përdorur atë, gjë që mund të nënkuptojë fajësimin e Ukrainës”, shkroi Greene.
Ai paralajmëroi se “fakti që Kremlini do ta përdorë sulmin për qëllime politike nuk do të thotë se ishte një flamur i rremë”.
Sapo Greene publikoi postimin e tij, vetë udhëheqësi rus, Vladimir Putin, pohoi në një transmetim se sulmuesit u larguan nga vendi i ngjarjes dhe po “udhëtonin drejt Ukrainës”.
Ministri i Jashtëm ukrainas Dmytro Kuleba i quajti akuza të tilla ruse “provokim të planifikuar nga Kremlini për të nxitur më tej histerinë anti-ukrainase në shoqërinë ruse”, me qëllim “të diskreditojë Ukrainën në sytë e komunitetit ndërkombëtar”./ Politico.eu
