Kryengritjet e frikshme dhe si mund të zëvendësohen qeveritë..

Sulmi i Izraelit ndaj grupit terrorist mund të lërë një vakum pushteti në territor dhe një punë që askush nuk duket se e dëshiron ta marrë përsipër.

Nëse Izraeli heq qafe Hamasin nga Rripi i Gazës, çfarë lloj qeverie do ta zëvendësojë atë? A do të pranohet nga 2.5 milionë Gazanë që jetojnë atje, dhe kush do të jenë muskujt e saj nëse Hamasi kundërpërgjigjet?

Kandidati i favorizuar për këtë punë në Shtetet e Bashkuara dhe Kombet e Bashkuara është Autoriteti Palestinez, i cili ushtron vetëqeverisjen e kufizuar në pjesën e Bregut Perëndimor të pushtuar nga Izraeli.

Javën e kaluar, Antonio Guterres, Sekretari i Përgjithshëm i OKB-së, tha se një PA “me shpresë e rigjallëruar” ishte “skenari më i mirë”.

Së pari, megjithatë, duhet mbajtur parasysh numri i vogël e qytetarëve të Gazës. Ndërsa disa Gazanë po kthehen tani kundër Hamasit për shkak të kaosit të shkaktuar pas sulmeve terroriste në Izrael më 7 tetor, jo shumë duan që Palestina të marrë kontrollin.

“Autoriteti Palestinez nuk ka popullaritet në Gaza tani”, tha dikush për The Telegraph javën e kaluar.

“Nëse ata sundojnë Gazën, ne patjetër do të kemi një luftë civile.”

“Kjo është Gaza jonë dhe njerëzit e saj janë ata që duhet të zgjedhin sundimtarët e tyre”, shtoi një burrë tjetër.

“Jo Izraeli, jo SHBA, jo Perëndimi.”

Lufta përshkallëzohet në Gaza

Që Autoriteti Palestinez është shpresa më e ndritur, flet shumë për sfidat përpara.

Grupi është parë prej kohësh si i paefektshëm dhe i korruptuar, kjo ishte arsyeja pse banorët e Gazës votuan për herë të parë të zellshëm fetarë të Hamasit në pushtet në zgjedhjet e vitit 2006.

Presidenti i Autoritetit Palestinez, Mahmoud Abbas, është 86 vjeç dhe vuan nga probleme me zemrën, duke e bërë atë të vështirë të përshtatet për një detyrë kaq të vështirë qeverisëse. Ata i kuptojnë gjithashtu implikimet katastrofike të “shkollimit në Gaza me një tank ushtarak izraelit”, siç tha javën e kaluar kryeministri i saj, Mohammad Shtayyeh. Autoriteti Palestinez, këmbëngul ai, do të përfshihet vetëm nëse arrihet përparim në çështjen shumë më të lidhur të një shteti të pavarur palestinez në Bregun Perëndimor dhe Gaza.

Benjamin Netanyahu, kryeministri izraelit, gjithashtu kundërshton përfshirjen e Autoritetit Palestinez, duke theksuar se ministra si z. Shtayyah kanë refuzuar të dënojnë sulmet e Hamasit në muajt e kaluar.

Edhe nëse Autoriteti Palestinez merr kontrollin politik të Gazës, ekziston çështja e veçantë e kontrollit të sigurisë. Forcat e sigurisë të Autoritetit Palestinez kanë luftuar prej kohësh për të imponuar dekretin e tyre edhe në Bregun Perëndimor, ku ata janë teorikisht në krye. Prandaj, një opsion është që një koalicion i kombeve arabe si Egjipti, Maroku, Jordania dhe Arabia Saudite të sigurojë trupa për Gazën.

Kryengritje të frikshme

Megjithatë, forca të tilla mund ta gjenin veten po aq të padëshiruar sa ishin ushtarët britanikë dhe amerikanë në Irak dhe Afganistan. Hamasi do të portretizojë çdo sundimtar të ri të Gazës si bashkëpunëtor të Izraelit dhe mund të krijojë një kryengritje të frikshme.

“Forcat arabe mund ta gjejnë veten duke u përballur me një vatër kryengritjeje”, thotë koloneli Tim Collins, një veteran i fushatës britanike në Irak.

“Nëse Gaza vazhdon të përdoret si pikënisje për sulmet terroriste të Hamasit, Izraeli nuk mund të qëndrojë duarkryq”, shton Shalom Ben Hanan, një ish-oficer i inteligjencës izraelite dhe bashkëpunëtor në Institutin Ndërkombëtar të Izraelit për Kundër-Terrorizmin.

“Me siguri do të ketë një kryengritje dhe do të jetë një sfidë për të mbajtur ushtrinë tonë jashtë zonës nëse ka çështje sigurie”, tha ai.

“Nuk do të ketë asnjë mënyrë që Izraeli të pranojë që organizatat terroriste të rilindin në Gaza, e lëre më të ketë një përsëritje të masakrave të muajit të kaluar.”

Jo të gjithë kanë frikë se Gaza do të bëhet Helmand-on-the-Med. Itamar Yaar, një ish-zëvendëskryetar i Këshillit të Sigurisë Kombëtare të Izraelit, thotë se ndërkohë që operacioni aktual ushtarak izraelit nuk do të “heqë qafe çdo kallashnikov të fundit”, çdo kryengritje duhet të jetë e menaxhueshme.

“Nuk do të jetë oriz dhe lule gjatë gjithë rrugës, por me SHBA-në që i shtyn të gjithë lojtarët, mendoj se gjërat mund të vihen nën kontroll.”

Megjithatë, nuk do të jetë vetëm një çështje e forcës fizike. Z. Ben Hanan thekson se, përveç rreth 30,000 luftëtarëve, Hamasi ka rreth 70,000 zyrtarë dhe aktivistë në listën e pagave, ideologjia e të cilëve do të duhet të sfidohet “si nazistët në Gjermani” pas luftës.

Një pjesë e kësaj mund të përfshijë frenimin e rolit të OKB-së në Gaza, ku izraelitët thonë se ka dështuar të veprojë si një prani neutrale. Një shqetësim i veçantë izraelit është Agjencia e Kombeve të Bashkuara për Ndihmën dhe Punën për Refugjatët Palestinez, ose UNRWA. Grupet mbrojtëse izraelite e kanë akuzuar prej kohësh atë se ka lënë materiale antisemite të mësohen në shkollat ​​e saj dhe ata ankohen se disa nga 30,000 stafi i saj mbështesin Hamasin. Megjithatë, agjencia kundërshton pretendimet.

Një partner i papërshtatshëm

“Sido që të jenë marrëveshjet për Gazën pas Hamasit, Izraeli do të argumentojë se OKB-ja nuk e ka dëshmuar veten si një partner të përshtatshëm”, tha një zyrtar izraelit.

Ashtu si çdo aspekt tjetër i së ardhmes së Gazës, megjithatë, kjo nuk mbetet asgjë më shumë se mendim i dëshiruar për momentin. Dhe, siç kanë dëshmuar shumë shpesh përpjekjet e kaluara për paqe, asnjëra palë nuk merr kurrë saktësisht atë që dëshiron. Për të cituar fjalët e z. Guterres, një marrëveshje që nuk lë asnjë palë krejtësisht të lumtur dhe që paraqet një rrezik të lartë dështimi, mund të jetë “skenari i rastit më të mirë” për të cilin mund të shpresojë dikush.

Për një çështje, megjithatë, ekziston një konsensus i rrallë. Askush nuk dëshiron që Izraeli të jetë sërish në krye të Gazës. As fqinjët arabë të Izraelit, as komuniteti më i gjerë ndërkombëtar – dhe as vetë Izraeli, i cili u tërhoq nga Gaza në 2005. Shumica e qeverisë së Netanyahut janë të prirur, në planin afatgjatë, të lejojnë dikë tjetër të ketë një ndërhyrje në atë që ata e konsiderojnë një detyrë mosmirënjohëse.

Ndërkohë, Netanyahu tha të dielën se Izraeli duhet të mbajë kontrollin e përgjithshëm të sigurisë pas luftës “me lejen për të hyrë sa herë të duam për të vrarë terroristët”.

“Nuk do të ketë Hamas. Nuk do të ketë asnjë autoritet civil që i edukon fëmijët e tyre të urrejnë Izraelin, të vrasin izraelitët, të shkatërrojnë shtetin e Izraelit. Nuk mund të ketë një autoritet që paguan familjet e vrasësve. Duhet të ketë diçka tjetër atje”, tha ai./The Telegraph